Peter Hofmann, verzorgende IG in de thuiszorg
Interview met Peter Hofmann, verzorgende IG in de thuiszorg
“Ik ben er trots op dat ik niet 40 jaar achter de lopende band heb gestaan"
Wie ben je?
Ik ben Peter Hofmann, 63 jaar, en ik ben de helft van een twee-eiïge tweeling, geboren in 1956 in Amersfoort. In totaal kregen mijn ouders zes kinderen waarvan mijn tweelingzus en ik de jongste zijn. We waren dan ook een typisch rooms-katholiek gezin. Mijn nederlands-hervormd opgevoede vader was door zijn keus voor mijn moeder namelijk gedwongen om ook voor de rooms-katholieke kerk te kiezen, zo ging dat in die tijd. Mijn vader was slager voor een firma, en verhuisde nu eens naar dit, dan weer naar dat filiaal. Mijn moeder, dochter van een huisschilder, werkte zowel in die slagerij als thuis volop mee. Zo vaak verhuizen is voor een kind niet goed, want je ontwikkelt nergens echte wortels. Anderzijds ontwikkel je daardoor wel een groot aanpassingsvermogen; ik heb goede sociale vaardigheden en kan haast met iedereen door een deur. Als gezinsleden onderling hebben wij een redelijk hechte band. Ook nu komen we jaarlijks nog diverse malen bijeen.Waar werk je?
Ik werk sinds 2016 als Verzorgende IG niveau 3 bij Marente in de thuiszorg te Oegstgeest. Een enerverende, leuke functie, waarin ik veel autonomie heb. Het cliëntenrooster bijvoorbeeld wordt wekelijks opgesteld, maar daarnaast zorg je er samen met de planner voor dat je je eigen cliënten, waarvoor je verantwoordelijk bent, regelmatig ziet. Dat vind ik belangrijk.Je moet in de wijk trouwens ook veel kunnen, want soms moet je improviseren. Je komt immers bij mensen thuis en moet dus afwachten welke hulpmiddelen je op dat moment tot je beschikking hebt, waarmee je hen kunt verzorgen. Die wijkverplegingstassen van vroeger, vol met een standaardpakket aan materialen als verband en bloeddrukmeters, bestaan niet meer. In principe moet de klant alles zelf aanschaffen. Nu, in de coronatijd, heb ik wat meer spullen bij me dan normaal.
Hoe komt het dat je in de ouderenzorg bent gaan werken?
Ik ben als jongere ooit begonnen op de Lagere Technische School, omdat ik nogal handig ben: met mijn handen kan ik alles maken wat mijn ogen zien. Maar ook het verzorgen zat er bij mij al vroeg in. Ik poetste bijvoorbeeld als jong ventje al alle schoenen in huis, ik ruimde de boel op na het eten en wilde het altijd iedereen naar de zin maken. Toen mijn oudste zus verkering kreeg met een man die in de zorg werkte spraken zijn verhalen daarover mij aan. Zodoende ging ik me ook op de zorg oriënteren. Mijn vader had toen een slagerij in Vaassen en van daaruit begon ik in 1974 in een instelling voor lichamelijk gehandicapten in Epe. Een jaar later ben ik een opleiding gaan volgen. Toen kwam ik als ziekenverzorgende in opleiding terecht op de psychogeriatrische afdeling van de Stichting Amsterdamse Verpleeghuizen, die verbonden was aan het Slotervaartziekenhuis. Onderdak vond ik bij mijn broer in de Bijlmer.meer...
Naar vacature
Meer vacatures van Marente