Zonder CSA draait er geen OK of poli

Nieuwsgierig naar werken als CSA medewerker?
Als
(40) vroeger op feestjes vertelde dat hij
was, grepen de mannen in het gezelschap meestal angstig naar hun kruis. Wanneer hij vervolgens toelicht dat zijn werk op de Centrale Sterilisatie Afdeling (CSA) draait om het desinfecteren en steriliseren van medische instrumenten, verklaart dit voor de meeste mensen een hoop. Toch is de CSA onder zorgpersoneel ook vrij onbekend, denkt Romeo. “Veel collega’s weten niet eens waar de CSA in hun ziekenhuis is.”

Hoe het begon

“Niemand beslist op een dag om CSA medewerker (ook wel ‘medewerker steriele medische hulpmiddelen’, red.) te worden”, denkt Romeo. Het kwam ruim vijftien jaar geleden zomaar op zijn pad. “Toen ik terugkwam van een sabbatical kon ik aan de slag als chauffeur bij een kliniek in Amsterdam. Ik bracht daar steriele spullen. Toen ben ik eens gaan kijken wat zich binnen op die afdeling afspeelde. En werd ik sterilisatieassistent.” Vervolgens volgde Romeo via de LOI de theoretische opleiding tot CSA medewerker en leerde hij het vak op de werkvloer. Tegenwoordig kun je voor dit beroep een 2-jarige opleiding doen bij een ROC.

De klant waaraan je levert zie je nooit: dat is de patiënt.

Een werkdag

Hoe zijn werkdag eruitziet? “Dat is afhankelijk van het soort dienst. Bij een vroege dienst ben ik om 6.50 uur in het ziekenhuis. Dan kleed ik me om en drinken we koffie of thee. Rond 7.05 uur lopen we de afdeling op. Als ik autoclaafdienst heb ga ik de autoclaaf (een apparaat dat instrumenten steriliseert door ze tot boven het kookpunt te verhitten, red.) testen met een ETS, een stoompenetratietest. Zo ga ik na of alle apparatuur nog werkt zoals het moet. Vervolgens kijk ik of er nog materiaal van de dag ervoor opgeruimd kan worden. Dan is het 8.00 uur en volgt een briefing met het team. Daarin wordt gedeeld wat er gisteren speelde, wat er vandaag aan instrumentarium binnenkomt en worden overige zaken medegedeeld.”

Na de briefing gaat het team de werkvloer op. “We beginnen dan met instrumenten van de poli’s. De rest van de dag volgen allerlei instrumentaria die telkens hetzelfde proces doorlopen: van de wasmachine naar de opdek, vanuit de opdek naar het samenstellen, inpakken in speciaal papier, de stoomautoclaaf in en vervolgens opruimen in de steriele berging.” Om 15.30 uur zit de ochtenddienst erop en werken andere collega’s nog door tot in de avond. Op een dag reinigt Romeo in totaal zo’n 600 setjes instrumenten en elke dag werkt hij met zo’n twaalf tot vijftien collega’s op de CSA.

Afwisseling

De afwisseling zit voor Romeo in de verschillende soorten instrumenten die hij onder handen mag nemen. “Ik heb een voorkeur voor instrumenten die worden gebruikt bij Orthopedie, Neurochirurgie en Robotchirurgie. Die zijn complexer dan de setjes van bijvoorbeeld KNO of

De innovatie op het vlak van instrumenten gaat altijd door en dit vind ik een van de leukste dingen van mijn vak. Met name de ontwikkelingen op het gebied van robotchirurgie gaan ontzettend snel.”

Klinische lessen en scholingsdagen

Om up-to-date te blijven volgen Romeo en zijn collega’s geregeld bij- en nascholing. “Elk jaar hebben we klinische lessen. Die worden verzorgd door

en door leveranciers van klinische instrumenten. Daarnaast hebben we scholingsdagen: de laatste die we hadden bestond uit een bezoekje aan leverancier Olympus, waar we les kregen over (endo)scopen.” Vanwege corona zitten dit soort dagen er nu even niet in, want het is lastig om dit online te organiseren. “Het draait allemaal om de nieuwe instrumenten in je handen kunnen houden.”

Verantwoordelijkheid

Het werk als CSA medewerker brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee. “Je levert een steriel product af. Maar de klant waaraan je levert, zie je nooit: dat is de patiënt. Je moet echt scherp zijn, want zelfs als je een kleine fout maakt kan de patiënt hieronder lijden. Daarom moet je bepaalde eigenschappen hebben voor dit vak. “Je moet vooral nauwkeurig zijn. En ook geduldig, want het duurt soms wel een uur voordat een instrument uit de stoomautoclaaf komt.”

Je moet echt scherp zijn, want zelfs als je een kleine fout maakt kan de patiënt hieronder lijden.

Jasjes vouwen

Hoewel een groot deel van de coronaperikelen aan Romeo’s afdeling voorbijgaat, kregen hij en zijn collega’s in het voorjaar nog wel een belangrijke COVID-gerelateerde taak: “Voor de OK en IC hebben we disposable mondmaskers en isolatiejassen opnieuw gesteriliseerd. Destijds was er een tekort aan materialen en was steriliseren en hergebruiken de enige oplossing. We hebben toen heel veel jasjes gevouwen. Niet het leukste werk, maar we waren blij dat we hiermee ons steentje konden bijdragen.”

Onmisbaar

Het leukste aan zijn werk vindt Romeo de saamhorigheid op zijn afdeling en de communicatie met andere collega’s in het ziekenhuis. “De CSA is een gesloten afdeling: als je er niet werkt, kom je er ook niet zomaar. Onze afdeling bevindt zich in een klein hoekje van het ziekenhuis, naast de OK. Veel collega’s weten niet eens waar de CSA is. Terwijl onze afdeling onmisbaar is. Zonder CSA draait er geen OK of poli.”

Met andere collega’s in het ziekenhuis heeft Romeo vooral telefonisch contact. ‘Waar zijn mijn spullen?’ is met stip de meest gestelde vraag die hij krijgt. Dankzij het instrumentenvolgsysteem waarmee alle instrumenten worden gescand en getagd, hoeft Romeo het antwoord op die vraag nooit schuldig te blijven. “We kunnen altijd alles terugvinden.” Collega’s zouden dan ook best wat meer erkenning mogen hebben voor zijn vak, vindt Romeo. “Een beetje meer besef van het belang van ons werk zou ik fijn vinden. Ben je benieuwd naar wat wij precies doen in het ziekenhuis? Ga dan vooral een keertje langs bij de CSA in je ziekenhuis!”

meer...

Naar vacature

Meer vacatures van Tmi